Category : กวีวิถีธรรม

“คนเราฉลาด-เท่าที่เราโง่” หลวงพ่อโพธิ์สอนจิตไม่ผิดผัน เห็นความโง่ในตนเองเก่งฉกรรจ์ ความโง่พลันพลัดพรากมากปัญญา ความโง่น้อยก็ฉลาดมากฝากให้คิด ความมืดมิด เมื่อถอยห่าง สว่างจ้า เรียนความโง่ตนแจ้งชัดคลายอัตตา ความฉลาดสมปรารถนาเป็นแน่นอน ภาพวันนี้ สวนนวมินทร์ภิรมย์

แมกไม้ สายน้ำ มอบสำนึก ในส่วนลึกแห่งใจแจ่มใสสด สัมผัสดิน ยินดี มีอนาคต ทรหดหนักแน่นดุจแผ่นดิน ยามเย็น๒๓/๓/๒๕๕๗ สวนนวมินทร์ภิรมย์ บึงกุ่ม กทม

คนเราจะฉลาด-เท่าที่เราโง่ คำหลวงพ่อโพธิ์ท่านสั่งสอน ค้นพบโง่ รู้แง่ ฉลาดแน่นอน ฉลาดตอนถอนโง่ปัญญางาม

ฉันกับเธอ เจอกับจาก มากกับหมด ตดกับเหม็น ความรักเรืองรองผ่องแผ้ว ไม่เอาแล้วยึดครองของฉัน เราต่างมาต่างไปต้องให้ปัน มิยึดมั่นสิ่งมอบใดตอบแทน

ลูกชาย-ห้าหกขวบ ร้องไห้ ลูกสาวใกล้-หนึ่งขวบสงบนิ่ง ชายเข้มแข็งทุกครั้งไปย่อมไม่จริง ความอ่อนแอคือผู้หญิงไม่จริงเลย

อย่าทอดทิ้งสิ่งใดจนไหม้มอด มิกกกอด ก็อย่าให้ อยู่ไกลห่าง รู้เหลียวแลแชเชือนเพื่อนร่วมทาง โปรดจุนเจืออย่าจืดจางเหินห่างใจ

ถึงที่สุดไม่หยุดยั้งพลังสู้ ถึงที่สุดไม่หยุดอยู่หัวใจใหญ่ ถึงที่สุดไม่หยุดยอก่อกำลังใจ ถึงที่สุดไม่หยุดให้..ความร่มเย็น (ภาพจากสมาชิก)

ทะเลาะ เป็นเรื่องไม่เป็นเรื่อง ทะเลาะ ขุ่นเคือง รำคาญขัด ทะเลาะ เสียเวลา เสียสารพัด ทะเลาะ เพราะไม่ตัด ทิ้งอัตตา ความคิดเห็น ประเด็นปลีกย่อย

พบเด็กหญิงป.ห้าน่าเป็นห่วง แม่ดื่มเหล้าเมาง่วงอยู่เสมอ พ่อเป็นใครยังไม่รู้มิอยู่กะเธอ ใครพลั้งเผลอเด็กจักลักขโมย ร.ร.วัดท่าตลาด โพธิ์ทอง อท. ผู้อำนวยการโรงเรียนให้ข้อมูล เพื่อการหาผู้อุปการะเด็กหญิงคนนี้ อาตมาได้ไปพบและพูดคุยมาแล้ว

ปลูกกล้วยริมทางกันบ้างเถิด แก้ก่อเกิด-ปัญหาขาดอาหาร แก้รถยนต์ชนต้นไม้วายปราณ แก้เปลืองงบประมาณผลาญแผ่นดิน (ริมถนนหน้าพุทธเมตตาธรรมสถาน)