มีประเด็นสะดุดใจ
พระรูปหนึ่งส่งไลน์มาดังนี้

๑.”กราบเจริญธรรมครับ ภันเต ผม …
(ท่านบอกชื่อจริงมา แต่ท่านจันทร์ขอสงวน
เพื่อรักษาภาพของท่าน) ผมกำลังทำวิทยานิพนธ์ชื่อเรื่อง”การศึกษาวิเคราะห์สัมมาสมาธิในมหาจัตตารีสก สูตร” ผมได้แรงบันดาลใจจาก”สมาธิพุทธ” สมาธิลืมตา จะอ้างพ่อท่านครูในวิทยานิพนธ์ไม่ทราบผู้ตรวจจะยอมรับไหม ผมอยากจะอ้างอิง ภันเต เห็นเป็นประการใดครับ

ได้ตอบท่านไปว่า “ผมเห็นตามสมาธิพุทธอยู่แล้ว อ้างได้ ไม่มีปัญหา แต่ผมเชื่อว่าอ้างพ่อท่าน จะได้รับการยอมรับมากกว่า”

พระรูปนั้นตอบกลับมาว่า “ขอบคุณครับ”

๒.เมื่อวานขณะเฝ้าแม่ที่โรงพยาบาลโรคทรวงอก แม่เล่าว่่ามีเจ้าหน้าที่ของโรงพยาบาลคนหนึ่งพูดให้แม่ได้ยินว่า
“ท่านจันทร์น่ะดี แต่ลูกพี่ไม่เข้าท่า”

สองเรื่องที่เล่ามาเป็นประเด็นที่ควร
คิดใหม่ว่าถ้าท่านจันทร์ดี แปลว่า
พ่อท่านต้องดีกว่าท่านจันทร์อย่าง
เทียบกันไม่ได้เลยต่างหาก

สำหรับท่านจันทร์เองเมื่ออยู่กับพ่อท่านนานหลายสิบปีแล้วยิ่งพบความจริงว่าท่านไม่ใช่แค่พระดี แต่ท่านเป็นพระดีกว่าดี คือท่านดี
กว่าท่านจันทร์ตรงที่ท่านไม่ติดดีได้แล้ว
ท่านกล้าเปลืองตัวเพื่อความจริงในธรรม
ที่ท่านกล้าเปลืองตัวเพราะท่านไม่มีตัวให้ต้องเปลืองอีกต่อไป

ความในใจใกล้เตียงโยมแม่
ที่มีอายุเท่ากันกับพ่อท่านฯ
วันพุธตอนเย็น ๑๕/๑/๒๕๕๗