บนเครื่องบินนกแอร์
เราได้นั่งแถวหน้าขวาสุด
เลขาฯหนุ่มของเรานั่งกลาง
มีชายวัยสี่สิบคนหนึ่งนั่งซ้าย
เขามีท่าทีทักทายยิ้มแย้มกับเรา
ยกมือไหว้ทุกครั้งที่พูดกับเรา
ทราบต่อมาว่าเป็นตำรวจที่ตรัง
ขณะเราพูดคุยกับเขาข้ามเลขาฯอยู่นั้น
เรามีความรู้สึกเกรงใจเลขาฯที่ไปกับเรา
จึงแนะนำเลขาฯให้ตำรวจหนุ่มได้รู้จัก
หลังจากนั้นทั้งสองคนก็ได้พูดคุยกัน
โดยไม่ต้องมีการ “คุยข้ามคน” อีกเลย
เลขาฯที่เดินทางไปกับเราเป็นครั้งคราว
ช่วยงานได้ดีมาก ภาพดีๆมาจากเขา
ช่วยรับโทรศัพท์แทนเราได้เป็นอย่างดี
ช่วยขับรถไปลาดหลุมแก้ว ไปดอนเมือง
กลับจากดอนเมืองไปนวมินทร์ กลับบ้าน
และลงรายละเอียดเครื่องมือบันทึกเสียง
โดยปกติเขาทำงานที่ธนาคารแห่งหนึ่ง
คราวนี้ลางานสองวันไปกับเราที่พัทลุง
ขอขอบคุณพ่อลูกสอง คนอยุธยา
นามว่า ณัฐวุฒิ เกิดสุภาพ
(หนึ่งในกรรมการมูลนิธิเพื่อนช่วยเพื่อน)