การทำงานของนักปฏิบัติธรรม
คือการทำจิตเท่าทันปัจจุบันขณะ
และการทบทวนสิ่งที่ผ่านไปแล้ว
เพื่อให้การเท่าทันและทบทวน
เป็นอันหนึ่งอันเดียวกับจิตใจแท้จริง

เมื่อเห็นใครแสดงออกไม่เหมาะควร
ให้ทบทวนตนเองว่าเคยทำบ้างไหม
แม้ไม่ถึงขนาดนั้นแต่ก็เป็นทำนองนั้น
การหันกลับมามองตนเองจะลดถือสา
และจะเปลี่ยนการถือสาเป็นการศึกษา

เมื่อทำงานแล้วมีข้อขลุกขลักขัดข้อง
ให้ทดลองปรับเปลี่ยนวิธีการใหม่เสมอ
อย่าจมแช่อยู่กับความล้มเหลวมิรู้แล้ว
มัชฌิมา คือการปรับไปปรับมาก็ว่าได้
ความเจาะจงลงตัวจะเกิดจากพากเพียร